Met Nissan Navara in Marokko
In september 2015, op het salon van Frankfurt, presenteerde Nissan de vierde generatie van zijn pick-up Navara, die begin 2016 al in de showrooms van zijn dealers stond. Grote nieuwigheid bij de versie met dubbele cabine was de onafhankelijke achterwielophanging met 5 armen en schroefveren, en elektronische rijhulpmiddelen voor het ganse gamma.
De Navara beschikt bovendien over een nieuwe motor, de 2.3 dCi van Renault, die aan de EU6-norm beantwoordt en voorzien is van een turbo om een maximumvermogen van 160 pk te ontwikkelen. Bij de Double Cab kan hij zelfs met twee turbo's uitgerust worden, wat het vermogen op 190 pk brengt. Het is die laatste versie, gekoppeld aan een 7-traps automatische versnellingsbak van Infiniti-origine, die we in zijn meest luxueuze uitvoering (Tekna) getest hebben, overigens ook nog voorzien van het Premium Pack.
De passagiersruimte is vergelijkbaar met die van een SUV, met alle daarbij horende uitrusting: NissanConnect 2.0 met 7" scherm en geïntegreerde achteruitrijcamera/parkeerhulp en AVM (Around View Monitor) van 360°. De zetels zijn afgeleid van die van de Qashqai en dus heel comfortabel, maar de achterbank blijft tamelijk "hoekig" en is dus van nature minder comfortabel. Qua laad- en trekvermogen is hij indrukwekkend: hij kan een gewicht van 1 ton in zijn laadbak torsen, en trekt een aanhanger van 3,5 ton.
In het zuiden van Marokko, in de Tafilalet en de streek van Erfoud en Erg Chebbi, hebben we de Navara dubbele cabine kunnen testen. Het comfort op de weg is vergelijkbaar met dat van een SUV, vooral dankzij de kwaliteit van de (voor)zetels en van de ophanging, al blijft die bij gebrek aan belading nog altijd een beetje “springerig“. De gebruiksstilte is bewonderenswaardig en het rijgedrag - voor een pick-up - meer dan correct. Bij hernemingen hebben we het samenspel tussen de kleine turbo (al actief bij lage toerentallen) en de grote (die pas bij hogere toerentallen inspringt) erg gewaardeerd, in die mate dat we niet beseften met een pick-up te rijden.
Van zodra we het asfalt verlaten schakelen we ook de voorwielaandrijving in, om over de mogelijkheden van de vierwielaandrijving te beschikken. Die overgang van 4x2 naar 4x4 gaat heel gemakkelijk, via een draaiknop op de centrale console, en aan snelheden tot 100 km/u. We rijden een Hamada in, een piste bezaaid met stenen. De ondergrond is goed berijdbaar, maar we moeten toch een aantal droge rivierbeddingen trotseren, met grotere stenen en kloven. De ophanging wordt zwaar op de proef gesteld, maar doet haar werk uitstekend, al blijkt de onafhankelijke voorwielophanging toch een beetje te soepel te zijn.
De rotspiste gaat stilaan over in een zandpiste: we benaderen de grote duinen van de Erg Chebbi. De bandenspanning moet omlaag naar 1,2 bar en in korte 4x4 reductieverhouding vallen we de duinen aan. Het gas moet nauwlettend gedoseerd worden, met voldoende acceleratie in de beklimmling om net over de top te kunnen inhouden om de achterkant van het duin te beoordelen. En dan afdalen zonder te remmen, want anders riskeer je jezelf in te graven. De ganse namiddag brengen we (spelenderwijs) in de duinen door, de Navara bewijst hierbij dat het een èchte terreinwagen is die heel ver buiten de gebaande wegen geraakt.
Bij onze terugkeer blijkt dat we niet meer dan 9,2 l/100 verbruikt hebben, ondanks het feit dat we het merendeel van die kilometers op pistes en in duinen afgelegd hebben. - LVDSL